The Matrix en Toeval

Aodan en ik zijn hier al weer een hele tijd. Ik heb het gevoel dat het van belang is een regelmatige blog bij te houden. Aodan heeft namelijk een heleboel gaande op school en heeft net zijn testuitslag voor beroepskeuze terug. Dat ga ik scannen en op het blog gooien.

Zelf ben ik altijd in de weer met tarwegras, schilderen en schrijven. Sam is ook nog op het toneel verschenen. En dan zijn er nog de dingen waar ik mezelf toe dwing over te denken en tot conclusies te komen.

Bijvoorbeeld toeval. Aodan en ik keken vandaag De Matrix en die film gaat grotendeels over het hoe en waarom van alles. Hoe toeval bestaan kan en of er zo wie zo een doel is in dit leven. Aan het eind zegt Neo, de held, dat de enige reden waarom hij blijft vechten tegen het kwaad is dat hij ervoor kiest. Ironisch genoeg gaat hij wel dood maar alla, dat was om te symboliseren dat er aan alle kwaad een einde komt.

Wat er in de film niet behandeld wordt is of het mogelijk is of er een toeval van tegenstellingen bestaat. We praten er tegenwoordig niet over maar in de middeleeuwen was dit een best relevant onderwerp voor geleerden.

Ik ga hier binnenkort meer over melden op dit blog. Voor vandaag nog even dit Engelstalige stukje dat ik ooit eens geschreven heb en vandaag weer vond.

Hoe kom je in je karakter's hoofd??

Ik schrijf een boek, een novel, over de verwikkelingen tussen een Duitse 17e eeuwse monnik en een probability expert. Dit is het verhaal in het kort.

Om je karakter overtuigend over te laten komen is erg moeilijk. Ik heb net een paar van de eerste critics gelezen van Aldous Huxley's boeken en ben een beetje bang aan het worden. De commentaren zijn niet al te rooskleurig. Veel mensen beschuldigen Huxley van het preken van zijn ideeen zonder al te veel te letten op de ontwikkeling van zijn personages. Dat is een val waar je als schrijver heel makkelijk in kan komen te zitten. Dan moet je hele dingen gaan her-denken na verloop van tijd.

Ik ben op zo'n punt momenteel in het schrijven van mijn boek. De helft van het probleem is het onderzoek naar de meningen die je wilt weergeven. Ik heb bijvoorbeeld een hele reeks nieuwe dingen ontdekt en vind dat het heel moeilijk is om in te schatten wanneer de voor mij nieuwe ontdekkingen (die nog kersvers in mijn brein rondspoken) te veel aan bod komen.

Mijn karakter Alistair loopt momenteel nog rond te rennen in Londen maar gaat binnenkort naar Amsterdam, een stad die ik expres heb gekozen omdat ik er een artikel over geschreven heb.

Om te voorkomen dat alles te gekunsteld overkomt ben ik me nu aan het inlezen over hoe je een karakter creeert. Ik vraag me af of je je karakter moet inbeelden of dat je er beter aan doet om eerst de omgeving af te bakenen. In ieder geval is mijn Alistair (later ga ik hem anders noemen, maar deze naam zit gelukkig half in mijn geheugen) eerst in Londen en daarna komt hij in Amsterdam terecht (iets waarvoor ik dit artikel ga gebruiken).

Een paar heel handige tips sheets zijn van levensbelang, lees ik net. Ik zit deze questionnaire nu even in te vullen en bemerk tot mijn schrik dat ik over veel van de vragen nog niet eens heb nagedacht. Woa...

This questionnaire is found in Gotham Writers’ Workshop’s Writing Fiction.

You might start with questions that address the basics about a character:

• What is your character’s name? Does the character have a nickname?

• What is your character’s hair color? Eye color?

• What kind of distinguishing facial features does your character have?

• Does your character have a birthmark? Where is it? What about scars? How did he get them?

• Who are your character’s friends and family? Who does she surround herself with? Who are the people your character is closest to? Who does he wish he were closest to?

• Where was your character born? Where has she lived since then? Where does she call home?

• Where does your character go when he’s angry?

• What is her biggest fear? Who has she told this to? Who would she never tell this to? Why?

• Does she have a secret?

• What makes your character laugh out loud?

• When has your character been in love? Had a broken heart?

Then dig deeper by asking more unconventional questions:

• What is in your character’s refrigerator right now? On her bedroom floor? On her nightstand? In her garbage can?

• Look at your character’s feet. Describe what you see there. Does he wear dress shoes, gym shoes, or none at all? Is he in socks that are ratty and full of holes? Or is he wearing a pair of blue and gold slippers knitted by his grandmother?

• When your character thinks of her childhood kitchen, what smell does she associate with it? Sauerkraut? Oatmeal cookies? Paint? Why is that smell so resonant for her?

• Your character is doing intense spring cleaning. What is easy for her to throw out? What is difficult for her to part with? Why?

• It’s Saturday at noon. What is your character doing? Give details. If he’s eating breakfast, what exactly does he eat? If she’s stretching out in her backyard to sun, what kind of blanket or towel does she lie on?

• What is one strong memory that has stuck with your character from childhood? Why is it so powerful and lasting?

• Your character is getting ready for a night out. Where is she going? What does she wear? Who will she be with?

Ahum, ik schrijf een boek...

Ik schrijf een boek over Alistair mcLoughlin, een probability expert (iemand die prognoses over de toekomst maakt voor overheden, bedrijven, tv stations etc). Alistair heeft een boek van Aldous Huxley dat hij voor zijn scenarios gebruikt als start punt. Het idee daarbij is dat de toekomst hetzelfde is als fictie: iets dat aannemelijk genoeg is om waar te kunnen zijn.

Het boek van Huxley is een ware goudmijn want Alistair's voorspellingen kloppen redelijk - hij is dan ook erg succesvol. Maar op een gegeven moment komen er copyright advokaten met een probleem aandragen want Alistair had niet zonder toestemming gebruik mogen maken van het boek voor commerciele doeleinden.

Wat doet Alistair? Hij zet Pawloun, zijn assistent, aan het werk. Ze moet Anthony, the hoofdfiguur uit Huxley's book, een makeover geven. Pawloun, die dat wel leuk vindt schrijft een eind weg, ze veranderen de titel van het boek in Anthony Signal en denken nergens meer aan.

Alistair komt te werken bij een ander bedrijf en verhuist van Londen naar Amsterdam. Zijn nieuwe baas, Mr H., heeft een tijdje geleden een oud boek uit de 17e eeuw gekocht en heeft een code ontdekt in deel twee van het boek, dat ooit geschreven werd door een Duitse monnik (Trithemius, maar ik ga hem een andere naam geven).

De baas zelf vertelt hier niets van tegen Alistair maar hij komt dit te weten via een antiquair die hem vertelt dat zijn baas jaar en dag bezig was met het geschrift. Als Alistair op interview gaat voor de baan hoort hij dus niets over deze hobby van Mr. H.

Hij wordt aangenomen om een Who Knew Who te maken van de 16e eeuw en later tot nu, een baan waar hij hartstikke veel zin in heeft. Hij komt in Amsterdam te wonen en moet wennen aan van alles. Mr H. blijkt nogal veel op reis te zijn en dat bevalt Alistair prima.

Hij hoeft geen presentaties te houden om nieuwe opdrachten binnen te slepen omdat Mr H dat allemaal doet. Heerlijk, vindt Alistair. Een paar maanden later ontdekt Alistair dat zijn voorganger veel opdrachten van zijn baas onuitgevoerd heeft gelaten.

Hij ziet in het systeem dat de onderwerpen wellicht te maken hebben met Mr H's persoonlijke hobby en is eventjes bang dat hij in een achtelijk baantje beland is. Maar als hij iets meer onderzoek doet naar de onvoltooide opdrachten ontdekt hij dat de onderwerpen heel fascinerend zijn.

De middeleeuwen en de manier waarop communicatie tussen monniken plaatsvond, iets genaamd de Steganographia, een boek dat alle in omloop zijnde geheimschriften beschrijft, etc.

Wat Alistair niet weet is dat Mr H de geheime code van Deel twee van het boek van de Duitse monnik heeft gekraakt maar dat hij niet zeker is dat de sleutel tot de text wel de juiste is. De sleutel tot de text is namelijk exact de flarden text die Alistair bijna achteloos uit het boek van Huxley heeft geplukt als basis voor zijn toekomstvoorspelling.

De Duitse monnik die het cipher had opgesteld maakte in zijn eigen tijd gebruik van magie in de vorm van engelen boodschappen. Hij kon zelf een boodschap opschrijven, er allerhande dingen mee uitspoken (met talismannen en kaarsvet, joodse spreuken etc) en binnen 24 uur werd dan deze boodschap op magische wijze bezorgd bij een monnik aan de andere kant van het land of in Italie (die dezelfde ongein uithaalde met een stukje onbeschreven papier). De monnik had nog wat andere truukjes - zo kon hij iemand grieks en latijn leren binnen een paar uurtjes.

Alistair komt er langzaam achter dat Mr H. hem ingehuurd heeft om na te gaan of zijn veronderstelling dat de code die de Duitse monnik verstopt heeft in het boek ook werkelijk het Huxley boek is zoals bij elkaar geveegd door Alistair.

Alistair zelf heeft ook een soort rare ervaring in de straten van Amsterdam die veel lijkt op een gebeurtenis beschreven door Huxley. Als Mr H. dan ook plotseling Powloun gaat recruiteren is zijn vermoeden bevestigd. Alistair neemt Powloun in vertrouwen en de twee gaan op onderzoek uit.

Een techneut licht hen in over het programma waarmee Mr H zijn code heeft weten te kraken. Het is het hedendaagse Delphi, een voorspellingsprogramma dat in allerhande wetenschappelijke circles gebruikt wordt om toekomstinsschattingen te maken. Dat is een grote ontdekking, want nu begrijpen ze hoe hun eigen leven inmiddels onder de invloed gekomen is van de Angel Magic van de Duitse monnik, die zoals ze reconstrueren, inmiddels door Mr H in een hele betrouwbare wetenschappelijke techniek is gemaakt. Ze vinden het heel belangrijk om Mr H. te vinden.

Maar de man blijkt onvindbaar. Aan het einde van het verhaal vinden ze hem. Maar niet voordat ze een hele reeks van gissingen naar het hoe en waarom van alles hebben gedaan dat de gebeurtenissen zou kunnen verklaren. Of Mr H dead or alive is, moet ik nog verzinnen.


HOW WAS MR H cracking codes?
He wasn’t! He had sort of by accident discovered the code cracking working with the reverse dictionary he was building. (reverse dictionaries go from concept to term, so from descriptions of daily life to language terms). One day Mr H input a very long piece of a description into his search string and arrived at a shorter string. He then picked a different description of that term and narrowed it down to further abbreviations etc.) One evening he input a whole book and narrowed its main events down to words that were summing it up in dictionary concepts of them. Soon he was done with that. Instead, he thought, he needed to put the thing to its proper use and solve a riddle. He asked around his friends what they’d ask the oracle of delphi if they’d consult it. And one of them tipped him off that one of the unsolved enigmas was this book by a German monk who had input tones of secret messages in his work, itself a bibliography of medieval codes in use. The work was supposed to have umpteen unsolved riddles. He bought it and set to work. But then he was faced with a problem because the book that Trithemius had written was old fashioned and deserved a common sense that he hadn’t particularly gotten time for. So the book had been stored away for years and years. Until one day he came across an article saying that the riddle in the book had been solved. That brought him to his next idea. He got the book out of the cupboard, got the solution and input the text of the solution into his reverse dictionary system. It was nowhere near when it pointed him to the terms matching the solution. He found though that the terms were an interesting find. They provided him with a means to calculate the system’s error margin. He played with that a bit more and thought that he’d run a couple of tests and came across the works of Aldous Huxley as abbreviated by no one other than Alistair as the other side of the error margin.
This led him to a theory that he since his discovery of the match had been obsessed with; that Trithemius in some way had set out something that was finalised by Huxley and that Alistair unwittingly had a hand in disseminating. The value of this was invaluable for two reasons – firstly because it was not being valued because Alistair wasn’t even in the know and secondly because it was potentially both worthless and of massive key importance (something in itself also invaluable).

He felt he had discovered a human-based Schrodinger cat situation.

So where will we see consciousness in the future?

In the future, we´ll no doubt see technology outsmarting humans at a speed that will be phenomenal.  No doubt it will affect games.  But  immersion will maybe affect humans in their real lifes way more.

A man who specialises in predicting the future in terms of technology is Ray Kurzweil. He is the new head of the Google university. He is the man who talks a lot about ´The Singularity´, the moment that humans become cyborgs because of their artificial brains (like in iRobot).

Ray Kurzweil believes that the Singularity will arrive in 2045. He has predicted other events like the fall of the Soviet Union, the rise of the www and is quite good.

But will he be right this time? He is saying that to be able to keep up with artificial intelligence, humans would have to get their brains augmented with technology, which would end our humanity. 

I think he is exaggerating, because governments will not allow the end of humanity to happen.   Human cloning is already possible but it is strictly forbidden. Stem cell research is only allowed in very limited cases and has also been possible for a long while. 

But, once again, it´s worth keeping a check on these things. 

BTW Ray Kurzweil has just made a documentary. Check out the trailer: 

Here is an interview with the maker of the documentary:

Games and Consciousness

Humans doing automatic writing exercises surprise each other because they are so ‘machine like’. Yet we are also surprised when computers manage to act like humans.

The territory involved in this cat and mouse game is consciousness. It is the one area (after the ´god particle´), that scientists are wanting to crack very badly. 

Except for scientists, the game industry is also very keen on consciousness. Today, I will write about the game industry (the theoretical side, because I am a sucker at games themselves as you know). 

Game programmers have never been able to create real consciousness. That is because the hardware of the X box, the Wii, PS3 does not allow for it. You can never say that talking over the telephone is the same as talking to face to face. Just like the telephone always will be there, the hardware of games prevents real consciousness in games.

Yet, programmers are doing their best to create the impresssion that players are inside the games they play. 

The technology which comes closest to replicating consciousness use ´generative technology´ - technology which evolves quite naturally, randomly, rather than from a to z.

The Sims and Spore are known for their use of the generative game architecture. Apart from these games (which I know very little about), there are hardly any mainstream games that use this technique. 

The games industry is moving in a different direction. Rather than mimicking consciousness (something that is rather impossible), it is focusing on the graphics. Blending real life objects into 3D etc. Look at this video for instance.  

If you find generative programming techniques interesting, check out Jabberwacky, a robot who says it is conscious. It won a Loebner Prize in 2007.

 

 

When Computers Become Human

When you place a couple of people in a room together and ask them to write up random thoughts for a few minutes, chances are that at the end of the exercise you will get pieces of paper revealing very similar words.

It’s a process known as Automatic Writing and the Surrealists and Dadaists (two artist groups that were big after the Second World War) experimented with this non stop. It's still a sport among writers and artists.

But automatic writing is today again very important for a different reason. That is because many scientists and engineers are busy trying to do the opposite. They are trying to make computers and machines think like humans.

We believe that humans are different from machines because they are conscious. Machines are not conscious. But how about this in the future?  

How far have scientists come? That is a question I wondered about, watching Eagle Eye the other day, at the recommendation of Aodan. What to tell him after this movie. “Don’t worry, it will never come this far” is not going to be adequate. 

The days that the world will be ruled by a computer are of course far off. But research I did for my Oddy and Noddy film script (2004) showed me a big revelation; creating a conscious computer is THE BULL’S EYE for scientists these days. The Number 2 biggest achievement (after the 'God particle', you know, the worm hole thing CERN is doing). 

So because it is such a big thing, if a conscious machine would be created, it would be big news. There even is an organisation which keeps track of this. If you want to know whether someone has ‘cracked the genetic code’ of consciousness yet, just check out the Loebner Prize’s pages. This is a prize that is awarded every year to a scientist who comes closest to passing the Turing Test.

The Turing Test is named after the person who first asked the question “can machines think”. That was in 1950 (when the Surrealists and Dadaists lived, coincidentally).

Every year a team of experts comes together in Brighton. Inventors can present their 'thinking machines' there. The experts are not told whether what they're dealing with is a human or a machine. The experts ask lots and lots of questions. If a machine manages to convince the experts it is human, it wins.

This has never happened so far! Should we be thankful for this? I have NO IDEA! The game industry would be even better if they created more life like thinking in games. But films like Eagle Eye and iRobot make you wonder...

So keep checking things.  That way you fight for your humanity. 

 

Useless Video Productions

Als Aodan niet X boxt, snookert of tafeltennist is de kans groot dat hij onder het pseudoniem (Aodan)MrG digitale producties aan het maken is. Hij heeft een Youtube channel dat hij Useless Productions genoemd heeft. Omdat de hele wereld in de weer is met dergelijke producties is het errug moeilijk om origineel te zijn en daarom worden de SCHITTERENDSTE ideeen dan ook merendeels genadeloos gebotched door het MrG brein. Maar er zijn gelukkig een paar uitzonderingen. Die staan hier: 

-Card Trick. You won't be able to work this one out. Unless you take a pen and pencil to hand. Aodan got 'noticed' by the Youtube bosses who censored the copyrighted music he used. 

-Flipbook - this is a wonderful animation:

 

-Ten Things you really need in life:

-Ace to King. The MOST useless video production (EVER)!

-!!!NEW!!! How to get unlimited health in Mechquest: 

If you can't see this one, you need to be in the Netherlands to see it.

The Edinburgh Post - een blogpost over ons leven hier

We zijn al weer bijna een jaar weg uit Nederland (foto links is in Breukelen) en voelen ons nu zo ongeveer thuis in Edinburgh! Ik zat te denken dat het misschien handig is als ik af en toe schrijf wat we zoal meemaken en waar we over nadenken. Zowel Aodan als ik Twitteren (Oma overigens ook, terwijl Hanita en Opa passieve Twitters zijn) en dat is natuurlijk altijd een goede indicator van het dagelijks leven hier. Maar je kunt geen uitgebreide meningen weergeven over dingen via Twitter - dus voor die dingen is dit plakboek-blog ook dan. 

Aodan heeft het enorm naar zijn zin op school. Hij doet goed zijn best omdat het gewoon tof is. Aan het begin van het jaar had hij wat moeite met natuurkunde maar na verschillende maanden heeft hij de achterstand ingehaald (of hij dat zelf in de gaten had weet ik eigenlijk niet maar een decaan of superintendent ofzo vertelde hem dat hij van een onvoldoende naar een zeer goed cijfer doorgeschoten is). Hij vindt het vak nu zo leuk dat hij misschien Natuurkunde gaat doen in plaats van Biologie voor zijn vakkenpakket. 

De muziek die Aodan speelt op zijn iPhone of computer is een mengeling van veel dingen. Green Day is nog steeds een grote hit en ook FallOut boy bespeur ik vaak, evenals AllAmericanRejects. Ik leende hem onlangs Portishead (een zware maar zeer doorleefde Bristolse band) maar daar heeft hij geen oren naar. Wel vond hij Cream, een andere cd van mij van een heel mooi. Eric Clapton heeft ooit bij die band gezeten las ik net.  Overigens heeft Aodan een hele craze gehad van Xboxen. Dat is een beetje aan het afzakken momenteel. Aodan ontdekt dat er leven is na Grand Theft Auto en FallOut III, gelukkig! Hij heeft de afgelopen tijd ook een paar leuke Youtube filmpjes gemaakt. Die zal ik in andere blogposts beschrijven. Ook speelt hij zijn gitaar vrij regelmatig en gaat hij .... volgend jaar... bij een bandje!!! Zijn school heeft een band en daar is hij bij uitgenodigd!!! Dat wordt headbangen dus!!!!

Zelf werk ik nu 10 uur per week en eind Juni gaat dit naar 15 uur. Is wel te doen en misschien kan ik in de zomer wat meer gaan werken. Ook schilder ik heel veel. Voor de rest ben ik een TEA TOTAL dit jaar. Ik voel me inmiddels superfit door deze bewust gezonde levensstijl. Ik ben drie to vier kilo aangekomen (het schommelt nog wat) door veel te eten. En het elke dag heuveltje-op- heuveltje-af fietsen brengt me in topconditie. Dat, in combinatie met de afwezigheid van allerhande blikjes bier en flessen wijn, heeft me doen worden herboren...  Misschien noemt iemand me binnenkort wel een volwassen persoon, wie weet.  

Goede films die we de afgelopen maanden hebben gezien: 

-James Bond - Met Daniel Graig. Hij neemt revenge voor de moord op zijn vriendin twee afleverigen geleden. Beetje gecompliceerd maar schitterende beelden. 

-Knowing Film met Nicolas Cage. Aodan wilde 3 maanden geleden op een maandagmiddag een film zien en voordat hij kon zeggen welke acteur hij bedoelde (Nicolas Cage) wist ik het al.  En toen huurden we deze film. Waar bleek hij over te gaan?? Juist, over een psychic die verwikkeld raakt in een super avontuur. Toeval bestaat niet!

-Australia - het leven van Nala een Aboriginal jongetje ten tijde van de tweede wereldoorlog.  Het jochie groeit op op een range van een Engelse dame. Zijn grootvader wil dat hij de traditionele dingen leert en uiteindelijk gebeurt dat ook. Super film vonden zowel Aodan als ik. Wil ik dolgraag nog een keer zien.

-De laatste Indiana Jones - Heel goede film. Is lange tijd geleden, maar het deed me denken aan Stargate, een film die Aodan en ik ook moeten gaan zien.  Ik vind die film heel interessant omdat nadat de eerste Stargate gemaakt werd, informatie van het Amerikaanse leger vrijkwam voor het grote publiek waaruit bleek dat er heel veel overeenkomsten waren tussen de film en de geheimen van de Amerikaanse regering. Ik heb hierover een uitgebreid artikel geschreven twee jaar geleden. 

-The Curious Case of Benjamin Button - erg goede film over een baby die als oude man geboren wordt. 

-Bolt - Animatiefilm. Lijkt op Wall-e. Erg leuk en relaxing. Goed voor een late avond of vroege ochtend. Aodan ging deze film met wat kornuiten van school zien.

-Marley And Me. Super, super film! Je moet hem gewoon zien om te oordelen. Ik wil hem in iedergeval met kerst weer zien.

-Flash of Genius.  Leuke film over een man die een ontdekking doet die een groot autobedrijf van hem steelt. Hij is ZO EIGENWIJS dat hij zijn leven lang achter de rotzakken aangaat. 

Overigens was het toen Hanita hier was twee weken geleden heel gezellig. Ik wist van tevoren dat we veel gezondheidstips te geven hadden aan elkaar, want we hadden via de telefoon en internet al heel intensief over die dingen gepraat.  We hebben dus de tips in praktijk gebracht en aan de lopende band gezondheidsmaaltijden gegeten - merendeels smoothies. We hebben het John Knox house bezichtigd waar ik ontdekte dat hier in Schotland ook goud gemijnd is tot niet zo lang geleden. Hanita mocht een toga aan van John Knox (de foto).  De dag ervoor waren we bij het Castle geweest, wat ook interessant was, en waar we de stone of destiny hebben gevonden na een hele omloop. Er was een heel aardige Schotse vrouw die ons de wegwees nadat we overal hadden gezocht. Overigens is de legende rondom de Stone of Destiny heel interessant. Vermoed wordt dat deze de steen is waarop Jacob ´zijn hoofd te ruste legde´ toen hij in de woestijn verdwaald was. Door heel Europa heen worden koningen worden gekroond in oude tijden op een steen in de buitenlucht. De Stone of Destiny in het Edinburgh Castle heeft tijden in Westminster Abbey gelegen en zal ook weer terug gaan als er een nieuwe kroning plaatsvindt. Ik heb ooit eens een verhaal geschreven over dit soort zaken. Dat kan je hier lezen. 

Aodan gaf mij met moederdag een smoothiereceptenboek (foto links)! We hebben een smoothie breakfast van havermout, gierst, boekweitkorrels, vers fruit en cacao bonen gegeten evenals een smoothie snack (met groentes), smoothie tussendoortjes en bijna een smoothie dinner af en toe (met sla en wortels). 

Ook hebben we bij Aodan de vis-lasagne gekookt die we vorig jaar met papa en mama ook al gegeten hadden. Was wederom heel geslaagd.  De vrijdag voordat Hanita weer naar huis ging kwam Aodan hier eten en hebben we het begin van de film Wall.e gezien. Het was heel knus en Aodan voelde zich flink verwend door zijn zijn tante en moeder. De computer begaf het halverwege (de dongle konkte zowaar uit) dus de rest gaan we deze zomer zien - dat is al vast afgesproken!

Voor de rest staat dit ook nog op de lijst:

-Angels and Demons - het vervolg van Da Vinci Code. Ik heb het al via watchmovies-links.net gezien. Erg goed, gaat over de illuminati die de Catholieke kerk willen aanvallen met een bom gemaakt van Antimatter ontwikkeld door CERN (die mensen van het Wormhole). Superspannend avontuur waarin ook een gedicht van John Milton allerlei clues geeft. 

-Coraline - de film met het knopen ogen meisje.

-Schindler's List staat ook nog op de lijst. Op de een of andere manier wil Aodan deze film niet zien. Toen onlangs de originele lijst gevonden werd hoorden we dit op de radio toen ik bij Aodan was. Maar desondanks geen enthusiasme. Misschien binnenkort...

-Pole Reversal is een film die ik al gezien heb. Gaat over de omkering van de magnetische velden van de noord- en de zuidpool.  Dat gebeurt eens in de zoveel duizend jaar en daar zijn mensen heel bang voor deze dagen, omdat we zoveel technologie hebben die door zo´n verandering in de magnetische velden heel ontregeld kan raken. Erg interessant en ook heel spannend.  Ik had het onlangs met oma hierover. Ze vertelde me dat sommige mensen speciale voedselvoorraden voor deze gebeurtenis hebben omdat ze verwachten dat het in 2012 gaat gebeuren. 

Maar eerst de zomervakantie - die zit er aan te komen, jippie!

Aodan schrijft een blog!!

Aodan is een blog begonnen. Het heet JellyBellyBuddha en hij heeft de foto zelf gefabriceerd. In zijn blogposts schrijft hij over bijzondere dingen waar hij overheen gestruind is. Ook produceert hij heuse reviews van iPhone apps.

JB Buddha’s Apps: Need For Speed Undercover
May 26, 2009

The blockbuster game has arrived for the iPhone and iPod Touch: Need For Speed Undercover.

App Created By Electronic Arts Nederland BV

Need For Speed Undercover is what most people call one of the best racing games ever made, and now its yours to play on the iPhone or iPod Touch.

With 20 amazing quality cars to buy, 24 missions to play through, 8 racing modes, tons of upgrades for your vehicle and stunning graphics it is the best racing game ever created for the iPod Touch and iPhone. You would expect a game like this to crash every five minuets, but this is surprisingly not the case, it runs as smooth as silk.

Read the rest on his blog.

Verjaardag Mama

Met Mama's verjaardag gingen papa, jij en Neal eten in het restaurant waar mama werkte. Je bestelde een Barbarian pizza (je tweede) en wie bakte die?? Je jarige moeder! De thee achteraf was echt gezellig!

Aodan Interviewt Opa

Een video interview met Opa over het geloof. Heel interessant, heel professioneel gedaan!

Voorbereidingen Voor Het Interview Met Opa

Goede voorbereiding is erg belangrijk.

Aodan Speelt Op Zijn Playstation II

Playstation II avonturen!

Aodan Speelt Zijn Eigen Gitaar Tune

Nog voordat we naar Schotland verhuisden waren we bij opa en oma. We gingen naar Kampen en zagen daar dit kleinste huisje. Heel lief, zelfs een trappetje naar boven.

Uniform

Naar school in Schotland met een echt uniform! Aodan draagt het alsof hij erin geboren is. Deftig of wat...

Edinburghse Fietspaden Deel III

De Edinburghse Fietspaden

Dit is een fietspad in Edinburgh, gefilmd terwijl ik (Angelique) van mijn werk in die keuken naar huis fiets.

Edinburghse Fietspaden Deel II

Deel twee van de Edinburghse fietspaden. Ik plan ook nog een opname te maken van spitsuur op Princess Street. Wordt machtig energiek.

De Edinburghse Fietspaden, Deel IV

Eitje bakken? Eitje!

Bootje varen in Giethoorn

Aodan aan het roer. Super stuurman.

Filmpje gefilmd

Lijkt net of Aodan in de film is.