Lees dit eens een keer als je echt niets te doen hebt. Het is een HEEL LANG verhaal over geloof (iets wat je doen moet als je doorhebt dat de mensheid echt hulpeloos is).
ZOROASTER
Geloof is een gebied waar je veel wannabe sprookjesschrijvers tegenkomt. Logisch eigenlijk, want er zijn geen bewijzen voor iets dat niet met natuurlijke ogen te zien valt. En sprookjesschrijvers maken ook verhaaltjes van wat niet per se in de werkelijkheid voorkomt.
Geloof is een definitie van wat onzichtbaar is, toegepast op de zichtbare werkelijkheid. “Werkelijkheid-onzichtbare werkelijkheid” en hoe de twee samen gaan. Dat is waar het allemaal om gaat met geloof.
Iedereen die geboren is en zich ergens op deze aarde bevindt zal zich op een gegeven moment afvragen of er iets 'achter' de werkelijkheid is. Wat je uiteindelijk beslist is best wel belangrijk. Want je verbindt jezelf aan een geheim dat al bestond voordat jij zelf er was. Dit geheim wordt minder en minder geheim hoe meer je ervan te weten komt.
Geloof wordt ook meer en meer werkelijkheid al naar gelang meer mensen eraan mee doen. Daar is niets mis mee op zich, want als er een andere werkelijkheid bestaat is het denkbaar dat veel mensen hierin geloven en dit al vanaf het begin van de aarde hebben gedaan. Er is ook een soort veiligheid hierin omdat in de normale werkelijkheid veel mensen niet allemaal tegelijk ongelijk hebben. Maar het is ook vaak zo dat een 'waarheid' simpelweg meer 'waar' wordt naarmate meer mensen erin geloven. En dat betekent dus dat het niet meteen veiliger is als veel mensen in iets geloven.
Het is belangrijk voor jezelf wat regels te bedenken als het op geloof aankomt. Bijvoorbeeld; een geloof is goed of slecht als blijkt dat het de echte werkelijkheid wel of niet 'verklaart' (uitlegt). Als een geloof onzin verkondigt over wat je al kan zien dat is hun uitleg van het onzichtbare waarschijnlijk nog dommer.
Een geloof moet ook een beetje leefbaar zijn. Als je het gevoel hebt dat je geloof beperkingen oplegt die onleefbaar zijn moet je onmiddellijk ermee ophouden. Leefbaar kan zijn: ze hebben in ieder geval zo'n beetje 70% van hun opvattingen goed en veranderen als ze fout zijn zonder daar boos om te worden. Leefbaar kan ook zijn: niet forceren.
De werkelijkheid zelf (niet alleen het geloof) is uitbundig, levendig en vol logische tips voor het zo gezond mogelijk zo blij mogelijk en zo lang mogelijk leven. Als een geloof daar verder iets aan toe te voegen heeft is dat handig, maar een god heeft het niet nodig dat je hem helpt of zo door iets onnatuurlijks te doen. Anders had hij de wereld en het heelal wel anders gemaakt. Je moet om je heenkijken en het leven ten volle leven.
---
Er zijn drie ‘wereldgodsdiensten’ – het christendom, Jodendom en Islam. Boedhisme en andere Oosterse godsdiensten worden niet als wereldgodsdienst getypeerd, maar zijn het nu bijna nog meer dan de andere drie.
Voor de drie wereldgodsdiensten ontstonden een paar eeuwen na de prehistorie, waren de mensen allemaal wel bezig met het geloof maar ze noemden dat niet zo.
Ze aanbaden natuurelementen zoals de zon, water, dieren. Alles dat groter of sterker was dan zij zelf. Ze hadden een ding gemeen: ze slachtten een dier om het niet op te eten maar aan de goden te geven. Dat gaf hun het idee dat ze iets goeds deden. De goden gaven hun zon water voor niets en ze voelden dat dit de juiste manier was om ze op hun beurt te vereren. Dat is vrij logisch. Maar veel verder kwamen ze niet in hun "definitie" van de onzichtbare werkelijkheid. Ook dat is weer logisch, want veel meer dan hutjes bouwen en jagen op wild deden die mensen niet. Hun geloofssysteem was ongeveer zo uitgebreid als hun normale leven. Ze hadden veel wilde verhalen vooral over wat ze beleefd hadden tijdens enge avonturen als ze op jacht naar onbekende gebieden waren gegaan. De verhalen werden hoe langer hoe ongelofelijker naarmate ze ze vaker vertelden 's avonds laat rond het kampvuur en later werden ze simpelweg van een bovennatuurlijke orde (een religieuze orde).
Een van de oudste denkers over geloof is Zoroaster. Hij leefde voordat de drie geloven ontstonden en veel van wat hij bedacht is ook opgenomen in de wereldgodsdiensten. Zijn verhaal is erg interessant maar het is ook een ellenlange waslijst met doe dit en doe dit niet en doe dit vooral. Voor ons is dat een beetje te veel van het goede maar in die tijd hadden mensen geen flauw benul van wat wijs was en wat niet en hij had praktische tips die enorm nodig waren om de mensheid 'op te voeden' en ze voor het eerst een idee te geven wat ze konden verwachten van het hiernamaals. Hij praat ongeveer evenveel over de dood als de meeste godsdiensten. Het bleek een goede verkooptruc, een van de beste van het geloof. Want de stap is makkelijk gezet van het verklaren van de onzichtbare werkelijkheid naar wat er na de dood zal zijn. Het zijn dingen van dezelfde orde want je hebt bij geen van de twee bewijzen.
Zijn verhaal begint als hij al dertig jaar oud is. Hij ging weg van zijn ouders zijn dorp zijn huis, weg van alles om in de bergen te gaan wonen. Hij leefde samen met zijn geest en de eenzaamheid voor wel tien jaar. Tegen de tijd dat die jaren voorbij waren was hij erg veranderd en vond hij het tijd om maar weer eens terug te gaan. Op een ochtend werd hij vroeg wakker, zoals je zou verwachten van zo'n man, en begon te spreken tegen de zon. Hij had door de jaren heen een nogal intieme band met de zon gekregen en daarom klonken deze woorden hem zelf niet vreemd in de oren. "U, grote ster! Hoe zou het mogelijk zijn voor u om blij te verrijzen als u niet over degenen kon schijnen waarover u schijnt. Voor tien lange jaren bent u tot mijn grot binnengeklommen. U zou moe geworden zijn van uw lange reis en uw eigen licht als u alleen voor deze dingen verrijzen zou en niet speciaal voor mij, mijn arend en mijn slang. Maar elke ochtend verwachtten wij u, namen wij van uw overvloed aan licht en bedankten en zegenden u hiervoor." [ zie je hier hoe hij de zon terug wil bedanken? de offers die mensen brachten kwamen voort uit hetzelfde idee].
Hij ging verder:
"Maar krijg wat, ik ben moe van mijn eigen wijsheid net zoals de bij die teveel honing verzamelt - ik moet eens wat uitgestrekte handen zien die het aannemen. Ik zou het uitdelen aan wie er maar van zou willen horen, totdat de wijze mensen weer eens blij zouden worden in de nieuwe kennis en de arme mensen blij in hun rijkdom. Daarom moet ik afdalen van deze berg. De diepte in, zoals u, o grote zon, doet in de avond als u zich achter de zee verschuilt en ook aan de onderwereld uw licht geeft, u grote uitbundige ster!"
Hij ging daarna al snel naar de bewoonde wereld terug en beleeft van alles terwijl hij zijn boodschap preekt. Het verhaal is best leuk. Zoroaster is erg gedetailleerd en moet je lezen als een ideeen iemand. Wat het belangrijkste is om op te letten bij elke religie die je uitprobeert moet je denken aan een paar belangrijke dingen die allemaal terug te vinden zijn in Zoroaster's opvattingen:
Is het wel een monotheistische religie? Monotheistisch betekent dat geloofd wordt dat er EEN godheid is die alles heeft bepaald van het begin tot het eind van de wereld. Alle drie de wereldgodsdiensten hebben dit element in zich; christendom gelooft in een schepper genaamd Elohim, Jodendom gelooft hetzelfde als het christendom en de Islam ook. Maar het christendom heeft vaak ook belangrijke rollen weggelegd voor beslissingen voor engelen die zowaar de status van sub-goden aannemen. Dit noem je dualiteit (duo niet een maar twee. Behalve op het aantal goden duidt dit ook op: GOED en SLECHT). Als er veel meer goden in het spel zijn heb je te maken met polytheisme (poly= veel theisme komt van theo=god (en)). In Zoroaster's ideeen was er voordat de wereld ontstond een godheid die een paar spirits in de vorm van engelen had rondfloaten en die hij een eigen persoonlijkheid gaf en ook de keuzemogelijkheid goed of slecht te zijn. De keuze was helemaal aan henzelf en dit is hoe satan en degenen aan de kant van de monotheistische godheid de wereld in kon komen. Satan was een enorme engel die voor het slechte koos en een heleboel andere bandieten met zich meenam in zijn val. De goede geest is nu nog steeds omringd door engelen.
Het is erg belangrijk te weten of een geloof iets in zich heeft van een divisie tussen goed en slecht. Want voordat je besluit in zo'n geloof mee te doen moet je even weten dat zonder deze distinctie je er een geloof opna houdt dat uiteindelijk een heel traject van je denken wenst te beslaan. Het is nogal wat te bedenken dat alles wat jij goed of slecht noemt tot de keuze van de rondfloatende spirits is te herleiden en dat misschien wel 50% van de wereldbevolking dit helemaal niet gelooft zelfs. Dat zijn nou de abnormaliteiten in het geloof. Als je het statistisch (in cijfers) nagaat zijn een heleboel stellingen van een heleboel religies niet eens haalbaar.
Dit is een heel belangrijke distinctie omdat er op een gegeven moment een soortement eindstrijd plaatsvindt in elk geloof waarin deze machten enorm veel power toegeschreven krijgen. Dat is alleen maar onzin maar goed, wel belangrijk om te weten want een heleboel mensen kunnen een heleboel bewerkstelligen als ze allemaal in iets geloven als wilde beesten.
Het is ook heel belangrijk dit te begrijpen in verschillende verschijningsvormen omdat je dezelfde distinctie terugziet in nieuwe vormen van veronderstellingen die mensen erop nahouden voordat ze iets geloven. Het is vooral belangrijk als het gaat over hoe mensen zichzelf of anderen zien. In hoe mensen invulling geven aan andere begrippen zoals de menselijke ziel en hoe ze rol van de mensen zien tov kennis en wetenschap. Je hebt namelijk diegenen die zich lieren aan de ideeen van de monotheisten die nogal hetzelfde zijn als anderen die zeggen dat mensen behalve een lichaam ook nog een ziel hebben en degenen die zeggen dat mensen alleen lichamen zijn.
In het kort: monotheisten hebben het over goed en kwaad. Ze zeggen dat alles al beslist was door God, voordat de mensen op de aarde kwamen. De stap naar het idee dat de mens geen ziel heeft is hiermee snel gezet. Ik vind Het is niet makkelijk om een geloof aan te hangen dat zegt dat alle mensen op aarde slecht zijn. Maar het is nog moeilijker te geloven dat mensen geen ziel hebben en enkel een lichaam hebben.
Dit is niet zo heel duidelijk te zien in veel geloven omdat het niet zo'n heel belangrijk punt is voor de praktijk, maar het simpele feit dat het idee bestaat maakt de opvatting dat mensen dieren zijn of niet veel makkelijker te verbinden aan weer andere concepten.
De tweede groep mensen hebben vaak meer vooronderstellingen over hoe dingen gaan zijn en kunnen totaal verkeerd zijn in hun zin om de toekomst wat te voorspellen of verklaringen te doen over de werkelijkheid. Je moet ze gewoon een schop geven en zeggen Ga maar Trappen en je hebt een gratis peepshow van onzinnigheden die zich verbreiden op de meest vreselijk aanstalterige manieren die je maar kan bedenken. Het gaat juist om het bedenken ervan - dat is het hele eieren eten - who's in control here? Who claims to be? What's the plausible vs impossible debate about.
Ik geloof wel dat mensen een ziel hebben en zich van dieren onderscheiden, maar de peepshow is vaak wanstaltig in vergelijking met de diepten van de ziel. Misschien zijn die wel van een heel andere samenstelling dan de theorieen die wij allemaal zo enthousiast ophangen.
Je zou kunnen zeggen dat wat je van iets vindt beinvloed wordt door 'wat het is' en het 'waarom ervan'.
http://webware.princeton.edu/vanfraas/mss/World92.htm
De orde van dingen - en rizome persoon heeft ook iets leuks te zeggen.
Het is heel belangrijk te weten waarom dingen gebeuren. Sommige dingen zijn zo noodzakelijk dat als ze niet gebeuren, je dood gaat. Er is een natuurlijk mechanisme dat op zo'n punt en wat erna komt, het eventjes overneemt of zo lijkt het in ieder geval. Dat is de natuur in een extreme vorm maar waarneembaar bij extreem ongemak. Dit is het punt waarop wat en waarom hetzelfde zijn. De natuur is zowel wat en waarom. Er is heel veel van en dit te begrijpen wanneer de vlakken wat en waarom zo dicht mogelijk bij elkaar komen is de klus voor de mensheid. We zijn aardig op weg om deze klus te klaren. Wat en waarom is nog steeds het onderwerp van biologen bijvoorbeeld die proberen uit te vinden wat een bepaald berkeboomblaadje z'n genetische constructie is in vergelijking tot de boom waar hij van afgevallen is en of wat ze hierover weten het waarom ervan verklaart. Stel je voor dat iemand denkt dat hij een goed antwoord heeft geformuleerd dan is het nog heel goed mogelijk dat een eikeblaadje iets heel anders oplevert. En dat de theorie van het waarom helemaal in duigen valt, en ook nog even een heleboel andere theorieen onderuithaalt. Dit is waar wetenschappers zich het hoofd over breken en waar de mensen nog eeuwen over door zullen zagen. Desalniettemin hebben we een stadium afgelegd waarin alles wat we kunnen begrijpen hebben begrepen en nu zijn we aangewezen op niet natuurlijke middelen om de rest in kaart te brengen. Computers kunnen de problemen veel makkelijker vergelijken met elkaar en komen tot een onpartijdige conclusie en goede ideeen over wat voor informatie ze nu weer nodig hebben om betere inzichten te krijgen in de geheimen van het hoe en waarom in biologische systemen. Stel je voor dat het hoe en waarom van een klein dingetje in de natuur wordt bevestigd en voor waar wordt aangenomen. Dan is het systeem enorm waardevol voor andere takken. Maar dit is allemaal heel moeilijk om helemaal rond te krijgen zowel als compleet. Er zullen altijd vragen overblijven.
Wat we van iets vinden is dus voor een groot deel al uitgewerkt door onze voorouders, die heel omslachtig met pen en papier hun theorieen gingen opschrijven op perkamenten rollen enzo. De eerste ideeen die zij hadden zijn vaak niet helemaal snugger in onze opvattingen. Dat komt omdat we hun methodes om iets te toetsen verder hebben ontwikkeld. De toetsen noem je experimenten. Onze voorouders moeten dit al eeuwen geleden hebben gedaan en tot allerhande conclusies zijn gekomen. Zo moet er op een dag een Jantje zijn geweest die in zijn hoofd had dat je water kan laten branden. Deze Jantje (waarschijnlijk Adam zelf al) zal met alle macht water aan hebben geprobeerd te steken met zijn vuurtje dat hij na veel moeite aan de gang had gekregen. En hoe hard hij ook probeerde, het water brandde niet. In tegendeel het maakte het vuur alleen maar uit. Hij zal geprobeerd hebben het water te druppelen, wat niet hielp, hij zal het bij de vleet eringegooid hebben wat ook niet hielp. Daarna zal hij hebben geleerd dat vuur alleen uitgaat door water. Zijn experiment was voltooid toen hij concludeerde dat vuur en water elkaars tegenpolen zijn.
Alles waarover we op deze wereld een mening hebben is ooit eens tot stand gekomen door letterlijke experimenten. Vuur en water gaan niet samen is er daar een van. Een heel nieuw experiment, van de laatste dagen is dat glas informatie sneller verzendt dan koper. Daarom is de hele telecommunicatie en televisie industrie nu bezig overal glasvezelkabels aan te leggen, en de koperen bedradingen (waardoor je nooit zo'n superscherp beeld kreeg) eruit te rukken.
Behalve de conclusies die mensen trekken en ervanuitgaan dat dit nu 'de werkelijkheid' is die wij kennen en die steeds maar verdergaat en blijft veranderen, is het zo dat er grote onenigheid bestaat over de uitgangspunten en dit is zo ongeveer hetzelfde als zeggen
god schiep de wereld nadat hij vrijheid had gegeven aan twee geesten goed en kwaad en de kwade geest beheerst de wereld. En dat is het vertrekpunt waarvanuit mensen een heel speelpark aan ideeen maken. Er is niets helemaal slechts aan dit speelpark, behalve de false pretentie dat het geen vastomlijnd geheel is. Het IS een vastomlijnd geheel met vooral alle menselijke beperkingen heel duidelijk weergegeven, behalve als je een goede treft. De meeste mensen zijn niet ecth in staat om in te zien waar de hell ze nou in godsnaam zijn. Dat vinden ze nogal erg en zullen ze projecteren op de eerste de beste gek die ze tegenkomen waarvan ze overtuigd worden die hun garbage well in zich opzal nemen. Erg leuk om dit af en toe een beetje te doen en te zien wat er uit voortkomt. dit is juist weer de space die niet bestaat en waar je goed use van moet maken als je denkt dat dit interessant is. Als je het niet interessant vindt, moet je ervoor zorgen dat je iets anders vindt, want elk mens heeft een 'mentale' (waar iedereen het over eens is dat het of wel of niet bestaat maar in ieder geval waar iedereen zijn grijze grond heeft) speelgrond nodig. Een ding is belangrijk: je denkt dat je control alles bepaalt hier. Maar omdat je je bij definitie in een gebied begeeft waarin iedereen zijn rotzooi neergooit ben je bezig met een heleboel mensen hun onzin terwijl je er zelf ongeveer iets van 10% aan bijdraagt. Je leert dus meer dan je zelf bijdraagt, maar het gevaar hiervan is dat je ook de ziektes en de slechte opvattingen van de rest ziet en dat je niet alles voor waarheid kan aannemen. Dit is niet zoiets waarbij je kan denken - boy dit vertrouw ik maar eens even allemaal. Het leven is voor minstens 80% niet te vertrouwen. Er is een enorm amount van ongelijkheid en onredelijkheid en degenen die winnen zijn vaak de vreselijksete mensen die niet meer winnen omdat ze goed zijn maar omdat ze vreselijke deals maken. Ze zijn slecht en de wereld is erg slecht. Het beste wapen tegen de slechtheid is kennis en een wil om het goede te doen. De waarheid werkt zeggen sommigen. Maar in de werkelijkheid moet de waarheid eneorm veel meer moeite doen om bewezen te worden dan de onwaarheid. De aarde is ziek omdat de meeste macht in handen is van zieken. Wie de macht heeft is vaak de baas.
Zie je weer hoe hier het eeuwenoude onduidelijkheid van wie er nou de goedheid in pacht heeft opgeld doet? We zijn er redelijk zeker van dat slechte machten overheersen. En dat de technologie geen kant kiest. Sommige mensen geloven dat daarom er een kans bestaat tot de overheersing van het goede. Maar omdat ze zo bepaald zijn door de onzinnige theorie dat mensen slecht zijn, geloven ze dat de mens een offer moet brengen namelijk zijn menszijn.
In bepaalde opzichten is het niet nodig om een antwoord te kunnen geven op bepaalde werkelijkheden. Sommige realiteiten worden niet heel duidelijk geconfronteerd met hun vijand. Dit zegt heel veel over deze elementen van de werkelijkheid. Zoiets als een banaan en zijn voedingswaarde voor de hele voedingsleer wellicht. Alles is relatief.
No comments:
Post a Comment